Ηλίανθος

Ηλίανθος (Helianthus tuberosus, Helianthus annuus )

Μονοετές φυτό που ως αυτοφυές έχει πολύκλαδο βλαστό με ύψος που κυμαίνεται από 1 έως 5 μέτρα και φέρει πολλά μικρά κεφάλια. Διαθέτει μεγάλα, ωοειδή, φύλλα οδοντωτά στην περιφέρεια και τριχωτά, με ανθικές κεφαλές μεγέθους έως 20 εκατοστά κίτρινου χρώματος. Η περίοδος ανθοφορίας ξεκινά τέλη Ιουνίου μέχρι τέλη Αυγούστου. Κύριο θετικό στοιχείο του ηλίανθου που του προσδίδει αντοχή στην ξηρασία, είναι το βαθύ ριζικό σύστημα, αποτελούμενο από μία κεντρική πασσαλώδη ρίζα, που μπορεί να φτάσει σε βάθος έως 2 μέτρα και πολυάριθμες πλευρικές ρίζες. Τα βαθιά, γόνιμα και στραγγιζόμενα εδάφη, που έχουν παράλληλα ικανότητα συγκράτησης νερού, θεωρούνται τα καταλληλότερα για την καλλιέργεια του ηλίανθου. Ο Helianthus tuberosus είναι ένα ανθεκτικό φυτό, με άνθη ερμαφρόδιτα. Είναι κατάλληλο για πολλά εδάφη, αλλά προοδεύει καλύτερα και παράγει πολλούς κονδύλους σε αμμώδη, ή αργιλώδη εδάφη, καλά στραγγιζόμενα. Ο ηλίανθος ο κονδυλόριζος είναι το λουλούδι του Οκτωβρίου. Όταν ο κοινός ηλίανθος τελειώνει τον κύκλο του, ο μικρότερος ηλίανθος βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη. Μπορεί να ανεχτεί τους ισχυρούς ανέμους, τόσο τις καυτές όσο και τις χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά όχι την έκθεση στη θάλασσα. Σαν γρήγορα αναπτυσσόμενο φυτό μπορεί να καλλιεργηθεί εποχιακά για το καλοκαίρι, και πριν τα φυτά φτάσουν σε μεγάλο ύψος να κοπούν. Τον Οκτώβριο μετά τη ανθοφορία του τα πράσινα μέρη του φυτού ξεραίνονται, αλλά οι κόνδυλοι που βρίσκονται στις ρίζες, συνεχίζουν να ζουν μέχρι την άνοιξη που είναι και η εποχή της φύτευσής τους.