Ελιά

Ελιά (Olea europaea) Η ελιά αποτελεί ένα από τα πρώτα καλλιεργούμενα είδη από τον άνθρωπο. Είναι αειθαλές, αιωνόβιο, καρποφόρο δέντρο με αρκετά μεγάλο μέγεθος. Μπορεί να φτάσει τα είκοσι μέτρα σε ύψος, με δέκα μέτρα διάμετρο κόμης. Η ελιά έχει μακρόστενα, λογχοεδιδή, δερματώδη φύλλα, σκουροπράσινα στην άνω επιφάνεια τους και αργυρόχρωα χνουδωτά στην κάτω επιφάνεια τους. Ανθοφορεί την άνοιξη και το καλοκαίρι, ανάλογα την ποικιλία, και τα μικροσκοπικά υπόλευκα ανθάκια της φύονται οργανωμένα σε βοτρυώδεις ταξιανθίες. Αναπτύσσεται σε ηλιόλουστες θέσεις φύτευσης και δεν έχει ιδιαίτερες εδαφικές απαιτήσεις. Έχει μέτριες απαιτήσεις σε νερό άρδευσης και σε συγκεκριμένα στάδια ανά καλλιεργητική περίοδο. Απαιτεί συτηματικές λιπάνσεις, ενώ παρουσιάζει ικανοποιητική ανθεκτικότητα στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Οι ποικιλίες της ελιάς κατηγοριοποιούνται με βάση τη χρήση των καρπών τους σε επιτραπέζιες, λαδοελιές ή διπλής χρήσης. Με βάση το μέγεθος του καρπού τους σε μικρόκαρπες (1.2-2.6 gr), μεσόκαρπες (2.7-4.2 gr) και αδρόκαρπες (4.3-10.5 gr). Με βάση τον τρόπο γονομοποίησης τους σε αυτογόνιμες, μερικώς αυτόστειρες και αυτόστειρες, που χρειάζονται συγκαλλιέργεια με επικονιάστρια ποικιλία.