Αλεξανδρινό (Euphorbia (Poinsettia) pulcherrima )
Θαμνώδες καλλωπιστικό φυτό με πυκνό και παχύ φύλλωμα και με κόκκινα, λευκά, κρεμ ή κίτρινα βράκτια φύλλα. Θάμνος πολυετής, μέτριας ανάπτυξης, που δεν αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες. Στην Ελλάδα μπορεί να ευδοκιμήσει τόσο σαν φυτό εξωτερικού χώρου, όσο και εσωτερικού χώρου ανάλογα με το κλίμα της εποχής. Στα νότια μπορεί να φυτευτεί ακόμα και στο χώμα αρκεί να είναι αφράτο, πλούσιο σε οργανική ουσία, με καλή στράγγιση και να έχει κάποια προστασία από τους δυνατούς ανέμους ή κάποια ξαφνική παγωνιά. Στη βόρεια και στην ηπειρωτική Ελλάδα μπορεί να ευδοκιμήσει σε γλάστρες, αν το χειμώνα το μεταφέρουμε στο εσωτερικό του σπιτιού. Το καλοκαίρι όμως μπορούμε να το έχουμε έξω. Χρειάζεται τακτικό πότισμα την εποχή της ανάπτυξης του. Μετά την ανθοφορία, τα φύλλα του πέφτουν και τότε περιορίζουμε τα ποτίσματα. Πρέπει να κλαδεύεται μετά το τέλος της ανθοφορίας του, νωρίς την άνοιξη, ώστε να ανανεωθεί. Η επέμβαση αυτή θέλει προσοχή, καθώς οι βλαστοί περιέχουν ένα γαλακτώδη χυμό που πιστεύεται ότι είναι δηλητηριώδης. Όταν αρχίζουν να μαραίνονται τα βράκτια φύλλα είναι η ώρα να κλαδέψετε το Αλεξανδρινό, αφήνοντας 2–3 μάτια σε κάθε κλαδί.